Katarzyna Kułakowska

Najważniejsze doświadczenie ze studiów na specjalizacji związane były z realizacją staży i praktyk, dzięki którym narodziło się moje zainteresowanie doświadczeniem kobiet związanych z teatralną kontrkulturą w Polsce. W efekcie temat ten stał się tematem mojego doktoratu obronionego w Instytucie Kultury Polskiej w 2017 roku i wydanej nakładem wydawnictwa Instytutu Teatralnego książki “Błaźnice. Kobiety kontrkultury teatralnej w Polsce” (2017).

Kulturoznawczyni, animatorka kultury, badaczka. Autorka koncepcji badań i raportów oraz realizatorka projektów badawczych, m.in. “Ewaluacja Programu Lato w Teatrze” (2011), “W małym kinie” (2012: Raport z małych miast; 2013: Raport z dużych miast), “Kierunek Kultura” (2012), “Badanie publiczności teatrów stolicy” (2013), “Ewaluacja Ogólnopolskiej Giełdy Projektów: Gwiazdorzy Animacji” (2013), “Ewaluacja NieKongresu Animacji Kultury” (2014). Współpracowniczka Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, Mazowieckiego Instytutu Kultury, Kolektywu Badawczego i Fundacji Obserwatorium. Była dyrektorka Federacji Mazovia – porozumienia autonomicznych organizacji pozarządowych działających na terenie województwa mazowieckiego.

Obecnie adiunkt w Zakładzie Historii i Teorii Teatru Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Członkini zespołu naukowego projektu „Teatr Węgajty – 35 lat teatru antropologicznego i poszukiwań społeczno-kulturowych” oraz „HyPaTia. Historia Polskiego Teatru. Feministyczny projekt badawczy”.